Evet, geçmişte devletin içinde çöreklenen bazı kirli odaklar, kanlı cinayetlere imza attı, halkı birbirine kırdırmaya çalıştı, pis oyunlara girişti, her türlü melanetin içinde oldu… Bunların en ağır cezaya çarptırılması lazım. Türkiye’nin bu pisliklerden arındırılması lazım… Bunda hiç kuşku yok!
Peki kamuoyunun önemli bir kesiminin algılamasına göre yapılan ne? O kirli yapılanmanın içinden birkaç kişiyi al, sonra ne kadar muhalif varsa topla getir, işte “terör örgütü” de.. Sonra bitmek tükenmek bilmeyen olaylar zinciri, ardından tutuklamalar, tutuklamalar… Böyle olunca da, amaç doğru olsa bile işin aslına halel geldi…
Amaç göründüğü kadarıyla doğruydu… Ama sonuç ortada… Ne kadar eli kanlı katil, pis işlere bulaşmış canavar varsa ortalıkta dolaşıyor, yine göründüğü kadarıyla muhalif olanlar ise habire toplanıyor…
Halbuki çok ümitlenmiştik… Toplum, pisliklerden temizleniyor diye… Şeffaf topluma gidiyoruz diye… Daha çok demokrasi, daha çok özgürlük gelecek diye…
Ama görüyoruz ki sergilenen oyun aynı… Meğer sadece oyuncular farklıymış…
Neden mi?
Çünkü, dün onlar zulmediyordu, bugün bunlar zulmediyor…
Dün zalimlik başrolünde onlar vardı, bugün bunlar…
Dün onlar iftira atıp, yalan söylüyordu, bugün bunlar iftira atıyor, yalan söylüyor…
Dün onlar kumpas kuruyordu, bugün bunlar…
Dün onlar düzmece belgelerle bizi kandırmaya çalışıyor, aptal yerine koyuyordu, bugün bunlar düzmece belgelerle bizi kandırmaya çalışıyor, aptal yerine koyuyor…
Dün onlar, sanki yargı bağımsızmış gibi, sanki adalet dağıtıyormuş gibi davranıyor ve topu “yüce yargı”ya atıyordu, bugün bunlar sanki yargı bağımsızmış gibi, sanki adalet dağıtıyormuş gibi topu “yüce yargı” atıyor… “ne yapalım, yüce yargı ne derse o” diyorlar…
Dün onlar, muhalifleri susturmak için işi “terör örgütü”ne bağlıyordu, bugün bunlar muhalifleri susturmak için, işi “terör örgütü”ne bağlıyor…
Dün onlar fikre zincir takıyor, korku salmaya çalışıyordu, bugün bunlar fikre zincir takıyor, topluma korku salmaya çalışıyor…
Dün onlar ömr-ü billah o koltukta oturacaklarını sanıyorlardı, bugün bunlar o koltukta her daim oturacaklarını sanıyorlar…
Ama hatırlatayım… Tarihte zulüm hiçbir zaman payidar kalmamıştır, yine kalmaz…
Halbuki şöyle düşünülebilirdi… Evet onlar bize zulmettiler, zalimlik yaptılar. Ama biz zulmetmeyeceğiz, zalim olmayacağız…
Üstelik tarihte bunun şanlı örnekleri var… Hak ve adaletin timsali Hz. Ali ve Hz. Ömer…
Ne demiş Hz. Ali?
Bin defa zulüm görsen dahi, zalim olma!
Ya Hz. Ömer ne buyurmuş?
Adalet mülkün temelidir
Bunları yazarken yıllar önce TV ekranlarından yayınlanan bir reklam filmini hatırladım:
Yok aslında birbirimizden farkımız, ama biz Osmanlı Bankası’yız…
Siz ne dersiniz?
