ABD’nin kucağında yaşayan hain çete reisi, Washington Post gazetesinde bir makale yayınladı. Belki de birileri onun adına yazdı. Zira sahtekarlığı ve fikir hırsızlığı ayyuka çıkmış bu adamın böyle bir makaleyi kaleme alacak kapasitesi yok aslında. Zaten bu şebekenin en başarılı olduğu alan, soru çalma. Ustaca soru çalarak kendi adamlarını bir yerlere getirmeyi çok iyi beceriyorlar.
Makalenin yayınlandığı tarih ise, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Trump ile görüşme yapacağı güne denk geliyor. Sadece bu makalenin yazılması bile bu ihanet çetesinin gerçek yüzünü göstermeye yetiyor. Benzer bir kampanyayı da Erdoğan’ın Hindistan ziyareti sırasında orada yürütmüşlerdi.
“Merd- i Kıpti şecaat arz ederken sirkatin söyler” diye güzel bir atasözü var. Yani Çingene, kendini överken yaptığı hırsızlıkları sayıp durur. Bu zat da altına imza attığı makalenin girişinde, Türkiye’deki darbe ile alakası olmadığını ve kendisine iftira atıldığını söylüyor. Yazının devamında ise her satırda ülkesine kin ve nefret kusuyor. Ülkesini NATO’ya, ABD’ye ve Avrupa’ya şikayet ediyor. Dış güçlerden, Batılı hamilerinden medet umuyor. Lafı dolandırarak, satır aralarında “ülkeme demokrasi getirin” diye karşımızdaki şer cephesine adeta yalvarıyor. Tıpkı Afganistan’a, Irak’a yaptıkları gibi, bize de müdahale edilmesini istiyor.
Türkiye’de demokrasi, insan hakları yokmuş. Diyelim ki Türkiye dört dörtlük bir ülke değil, bazı eksiklikleri var. Peki, bugün Irak, Afganistan ne durumda? Libya, Yemen neden paramparça? Filistin inim inim inliyor. Mısır yarı açık bir cezaevine dönüştü. İŞİD denen bir belayı, El Kaide’yi, PKK ve PYD’yi besleyip büyütenleri görmemek mümkün mü? Bütün bunların müsebbibi kim? Onları bu hale getirenlerden merhamet dilemek ve ülkemizi onların insafına terk etmek nasıl bir ruh halidir? Diyelim ki bugüne kadar Türkiye’de yaşanan Gezi olayları, 17-25 Aralık, MİT tırları ve 15 Temmuz gibi ihanetlerle FETÖ’nün hiç ilgisi yok. Sadece kaçıp ABD’ye sığınmaları ve yurt dışında her fırsatta ülkemizi karalamaya çalışmaları tek başına vatana ihanet için yeterli bir sebep değil mi? Ve en garibi de hala bunların masum olduğuna inanan ve onların zulme uğradığını düşünen insanların varlığı…
Elbette insaf ve adaletten ayrılmamak gerekiyor. Ama aklımızı kullanıp, kim dost, kim düşman, bunu bilmek mecburiyetindeyiz. Zira Moğol istilasına ve Birinci Dünya savaşına denk bir tehlike ile karşı karşıyayız. Bizi boğmaya çalışan Düvel-i Muazzama’nın işbirlikçileri içimize sızmışlar. Ve suret-i haktan görünüp hala insanların aklını çelmeye çalışıyorlar.
Aklımızı başımıza toplamak ve onlara karşı her yerde uyanık olmak zorundayız.
Kemal Çiftçi
